Zabieg Laterjet polega na przeniesieniu wyrostka kruczego w miejscu ubytku przednio-dolnego kostnego brzegu panewki oraz plastyce torebki stawowej.
Procedury leczenia Niestabilności st ramiennego
Operacja Bristow-Latarjet - Najbardziej popularna i najczęściej stosowana operacja w metodzie na otwarto.
Na panewce kości ramiennej, w miejscu, w którym zwicha się staw, chirurg wstawia blok kostny, który, stanowiąc dodatkową podporę, blokuje głowę kości ramiennej i zapobiega jej zwichaniu do przodu. Ten blok kostny to odcięty kawałek wyrostka kruczego, który razem ze ścięgnem głowy długiej bicepsa i ścięgnem mięśnia kruczo-ramiennego przyczepiany jest do przedniego brzegu panewki. Dodatkowo, wykonuje się skrócenie torebki, czyli w to samo miejsce wszywa się torebkę stawową, rozciągniętą w wyniku zwichnięcia.
Fragment kostny wyrostka kruczego ma specyficzny, półokrągły kształt, dzięki czemu bardzo dobrze dopasowuje się do panewki. Przyczepione ścięgno mięśnia bicepsa zapobiega martwicy kości, gdyż wraz ze ścięgnem przeszczepiane są naczynia krwionośne. Dzięki temu przeszczepiony fragment kostny wyrostka kruczego jest cały czas ukrwiony. To zapobiega jego martwicy. Dodatkowo przeszczepione ścięgna są jakby „hamakiem” utrzymującym głowę kości ramiennej.
Protokół reh Laterjet
1 – 2 tyg po operacji
Po 7 dniach pierwsza kontrola poszpitalna, zmiana opatrunku.
Po 14 dniach druga kontrola, zdjęcie szwów, pacjent dostaje skierowanie na rehabilitację.
Pacjent przyjmuje leki przeciwbólowe do momentu ustąpienia bólu, zazwyczaj około 1-2 tygodnie. W większości przypadków nie ma konieczności podawania leków przeciwkrzepliwych, ani antybiotyku. Operowany bark powinien być chłodzony co 2-3 h, przez 10-15 min. Chłodzenie pomoże zmniejszyć obrzęk i ból. Operowana kończyna powinna być unieruchomiona przez cały czas w ortezie ramiennej.
3 – 6 tyg po operacji
Operowana kończyna powinna być unieruchomiona w ortezie ramiennej, zdejmowanej tylko na czas rehabilitacji.
Rehabilitacja z fizjoterapeutą: (3-6tyg po operacji)
• 2-3 razy w tygodniu
• Kinezoterapia: Stosuje się ćw oparte na ruchach biernych. Nie wolno wykonywać ruchów czynnych w stawie ramiennym, ani rotować kończyny na zewnątrz, gdyż może to doprowadzić do uszkodzenia bloku kostnego. Stosuje się też ćwiczenia mobilizujące łopatkę, a także czynne ćwiczenia łokcia, nadgarstka oraz palców, aby nie doprowadzić do przykurczy, które mogą być następstwem unieruchomienia.
• Fizykoterapia: zabiegi elektrostymulacji stożka rotatorów i mięśnia naramiennego, pole magnetyczne, krioterapia z azotem
7 – 12 tyg po operacji
Kontrola lekarska w siódmym tygodniu od operacji. Lekarz ocenia stopień zaniku mięśniowego i zakres ruchu w stawie ramiennym oraz zleca kolejną rehabilitację. Zdejmowana jest orteza.
Orteza jest zdjęta po 6 tygodniu od operacji . Po 7-8 tygodniach większość pacjentów jest w stanie jeździć samochodem i pracować przy komputerze.
Ćwiczenia wykonywane samodzielnie przez pacjenta 2-3 razy dziennie. Powinien wykonywać ćwiczenia mobilizujące łopatkę, ćwiczenia czynne i bierne ćwiczące zakres ruchu stawu ramiennego, ćwiczenia wzmacniające mięsień naramienny i mięśnie stożka rotatorów.
Rehabilitacja z fizjoterapeutą: (7-12tyg po operacji)
• 2-3 razy w tygodniu
• Kinezoterapia: mobilizacja stawu ramiennego, łopatki, ćwiczenia czynne i bierne zakresu ruchu, ćwiczenia wzmacniające mięsień naramienny i mięśnie stożka rotatorów.
• Fizykoterapia: krioterapia z azotem, pole magnetyczne
13 – 20 tyg po operacji
W tym okresie większość pacjentów nie wymaga rehabilitacji z fizjoterapeutą, odzyskuje 90% zakresu ruchu w stawie ramiennym. Pełną sprawność i ruchomość barku pacjenci ci odzyskują po kolejnych 3 miesiącach, ćwicząc samodzielnie w domu. Powrót do sportu oraz wykonywania ruchów barku, które przed operacją prowadziły do jego zwichania, jest możliwy po 6 do nawet 9 miesięcy od operacji.
Operacja Bristow-Latarjet, jeśli jest prawidłowo wykonana, jest zabiegiem dającym pełne wyleczenie, tzn. ponowne zwichnięcia barku nie powinny się zdarzać.
Mimo lepszych rezultatów niż w metodzie artroskopowej, zabieg Bristow-Latarjet jest znacznie mniej anatomiczny niż zabieg artroskopowy i znacznie częściej może dochodzić do artrozy stawu ramiennego (czyli zmian zwyrodnieniowych).