Przedni test obronny. Test stabilności stawu ramiennego.
Wykonanie: Badanie przeprowadza się najpierw u chorego siedzącego. Jedną ręką badający obejmuje przez tkanki miękkie głowę kości ramiennej, a drugą wykonuje ruchy kończyną górną pacjenta. Przy zgiętym stawie łokciowym biernie odwodzi staw ramienny, a następnie maksymalnie rotuje go na zewnątrz i w tej pozycji utrzymuje kończynę.
Do oceny więzadeł - obrąbkowo-ramiennych górnego, środkowego i dolnego - test wykonywany jest odpowiednio przy odwiedzeniu do 60, 90 i 120 stopni. Następnie badający od strony grzbietowej naciska prowadzącą rękę na głowę kości ramiennej do przodu i dołu.
Test ten można także wykonać w pozycji leżącej przy większym rozluźnieniu mięśni. Staw ramienny leży na brzegu stołu do badania, który działa jako punkt wytaczania (obrotu). W tej pozycji można wywołać test obronny przy różnej rotacji zewnętrznej i odwiedzeniu (fulcrum test). Wyniki porównuje się z uzyskanymi w zdrowym ramieniu.Interpretacja: Bóle zlokalizowane w przedniej okolicy stawu ramiennego z odruchowym napięciem mięśni świadczą o zespole przedniej niestabilności. Pacjent, zwiększając napięcie mięśniowe, stara się zapobiec możliwości wystąpienia podwichnięcie lub zwichnięcia głowy kości ramiennej.
Również zwiększenie napięcia mięśni w przedniej okolicy stawu ramiennego (m. piersiowy) bez dolegliwości bólowych może wskazywać na niestabilność.
U leżącego chorego test obronny jest często bardziej dokładny i specyficzny. W pozycji zbliżonej do podwichnięcie głowa kości ramiennej jest uciskana w kierunku grzbietowym. Dochodzi wtedy do szybkiego ustąpienia bólów oraz obawy przed zwichnięciem (głowa kości ramiennej ulega reponacji, można zwiększyć zakres rotacji zewnętrznej - test reponacji Jobe'a).
W dalszych stadiach testu obronnego zwalnia się skierowany ku tyłowi ucisk, co prowadzi do szybkiego wzrostu bólów i pojawienia się obrony (test uwalniania).
Uwaga: Jeżeli i chorego podczas przedniego testu obronnego stwierdza się pojawiające się nagle opasujące dolegliwości bólowe oraz jednoczesny niedowład kończyny, mówimy o "objawie martwego ramienia" (dead-arm-sign). Można to wyjaśnić krótkotrwałym uciskiem podwiniętej głowy kości ramiennej na splot barkowy.
Ważne jest, aby wiedzieć, że przy odwiedzeniu do 45 stopni ocenia się przyśrodkowe więzadło obrąbkowo-ramienne i ścięgno mięśnia podłopatkowego. Odwiedzenie do 90 stopni powoduje wyłączenie stabilizującego działania mięśnia podłopatkowego, co umożliwia ocenę dolnego więzadła obrąbkowo-ramiennego. Test ten należy przeprowadzić powoli i ostrożnie tak, aby uniknąć zwichnięcia stawu ramiennego wywołanego testem.