Propriocepcja czyli czucie głębokie. Inaczej jest to zmysł orientacji ułożenia własnego ciała w przestrzeni. Receptory ("odbiorniki") tego zmysłu (proprioreceptory) znajdują się w mięśniach, ścięgnach i stawach. Dostarczają mózgowi informacji o tonusie mięśniowym (napięciu mięśnia). Dzięki propriocepcji wiadomo jak nasze ciało jest ułożone bez patrzenia.
Niedostatek informacji czuciowych może być częściowo kompensowany wzrokiem. Osoby z tym zaburzeniem dostarczają sobie więcej bodźców przez zwiększone napięcie mięśniowe. Np. bardzo mocno trzymają długopis. Mają problemy zarówno ze stabilizacją, jak i dysocjacją (np. oddzielenie pracy rąk od pracy tułowia podczas pisania)
Przykład: pacjent musi widzieć co się dzieje z jego ciałem podczas wchodzenia/schodzenia ze schodów.
Za koordynację wzrokowo-ruchową odpowiedzialny jest móżdżek, który dostaje informacje także z błędnika błoniastego.