Fibromialgia czyli ból ścięgien mięśniowych. Pacjenci z tą chorobą skarżą się na przewlekłe, rozległe bóle w różnych częściach ciała, którym towarzyszą:
- zaburzenia snu
- chroniczne zmęczenie
- kłopoty z koncentracją
- parestezje
- lęk
- depresja
- zaburzenia jelitowe
Dolegliwości bólowe nie dają się wytłumaczyć zmianami zapalnymi czy zwyrodnieniowymi.
Objawy kliniczne:
- rozwój choroby do pełnego obrazu trwa ok 7 lat
- początkowo występuję ból jako główny objaw choroby, często pojawia się w jednym lub w kilku miejscach. Podczas trwania choroby ból rozszerza się na cały aparat ruchu. Bóle w przebiegu fibromialgii słabo reagują na środki przeciwbólowe.
- początkowo ból pojawia się w odcinku krzyżowym i promieniuje do bioder, kolan i kostek lub w odcinku szyjnym i promieniuje do potylicy, barków, łokci i rąk. Bóle mogą obejmować klatkę piersiową i szczękę.
- czasami występuje uczucie obrzęku w rękach
- bóle nasilają się po okresach odpoczynku i snu. Mają wpływ również czynniki atmosferyczne.
- ruch jest czynnikiem łagodzącym ból
- w badaniach stwierdza się występowanie napięcia mięśniowego różnej intensywności oraz podrażnienia przyczepów ścięgien. Bolące miejsca wykazują szczególną wrażliwość na dotyk.
- zimne ręce i stopy
- bóle głowy
- kołatanie serca w spoczynku
- pieczenie przy oddawaniu moczu
- zaburzenia widzenia
- zaburzenia słuchu i szum w uszach
- apatia i strach
Leczenie:
- nie istnieje specyficzne leczenie fibromialgii - pacjent musi się pogodzić z faktem, że inaczej reaguje na stres. Warto udać się na psychoterapię, która pozwoli wyeliminować czynniki stresujące.
- terapia wizualizacji progresywnego odprężania mięśni
Leczenie zachowawcze:
- prąd TENS
- ciepłolecznictwo/zminolecznictwo w zależności od indywidualnej tolerancji
- masaż klasyczny lub relaksacyjny
- ćwiczenia rozciągające
- ćwiczenia grzbietu i kształtujące prawidłową postawę ciała
Źródło: Zborowski A.: "Masaż w wybranych jednostkach chorobowych I", 2010